Tekst Bas Nieuwenhuijsen Beeld Stichting Maasbewoners
Tegengeluid
‘Wij inwoners kennen het gebied veel beter’
Tekst Bas Nieuwenhuijsen Beeld Stichting Maasbewoners
Tegengeluid
‘Wij inwoners kennen het gebied veel beter’
Rond de vernieuwing van waterkeringen langs de Maas in en bij Arcen dreigde een conflict te ontstaan tussen inwoners en waterschap Limburg. Door gezamenlijk tegengas te geven aan de plannen van het waterschap wisten de inwoners tot een oplossing te komen die meer recht deed aan hun wensen en ambities.
Paul Hermsen (l.) en Cecile van den Kroonenberg
Om de gebieden langs de Maas beter te beschermen tegen hoogwater ontwikkelde waterschap Limburg een plan, dat onder meer inhield dat de bierbrouwerij van Hertog Jan op een eiland zou komen te staan en dat in Arcen zelf een damwand met glas langs de rivier zou worden gezet. Dat wilden veel mensen in het gebied niet. Cecile van den Kroonenberg, voorzitter van de plaatselijke dorpsraad: ‘We kregen een brief waarin stond dat een eiland rond Hertog Jan makkelijk uit te voeren en in het landschap in te passen was. Maar dat is helemaal niet zo! Wij inwoners kennen het gebied veel beter dan iemand die zo’n plan achter een bureau bedenkt. Die brief stuitte me tegen de borst.’
‘We wilden een oplossing die recht doet aan het dorp’
Eén stem ‘We willen zeker beschermd worden tegen hoogwater,’ vervolgt Van den Kroonenberg, ‘maar een glazen wand sluit Arcen af van de Maas. We wilden een oplossing die recht doet aan het dorp. Ze hebben bij het bedenken van dat plan nooit naar het geheel gekeken, maar alleen naar stukjes.’ ‘We hebben alle belanghebbenden kunnen verenigen in de Stichting Maasbewoners,’ vertelt Paul Hermsen, ‘zodat we met één stem konden spreken. Toen zijn we gaan praten met waterschap Limburg. Daar bleken gelukkig goede mensen te zitten, die bereid waren te luisteren. Het is belangrijk dat partijen elkaars drijfveren respecteren, de ruimte geven en compromissen willen sluiten.’ Van den Kroonenberg: ‘We hadden ook een kwalitatief goede inbreng met medewerking van mensen die kennis van zaken hebben. Het plan was om de kering hoger te maken en tegelijk de rivier meer ruimte te geven, maar dan wordt die kering eigenlijk te hoog. Dat is zonde van het geld dat je eraan besteedt.’
Gemeenschappelijke deler Uiteindelijk ontwikkelden de partijen samen een alternatief: de brouwerij komt op een schiereiland en in Arcen wordt de voorkeur gegeven aan een zelfsluitende waterkering. Dit plan is wel flink duurder dan het oorspronkelijke, maar de Maasbewoners zijn bereid daarvoor offers te brengen. Van den Kroonenberg: ‘Denk aan afstaan van grond, afzien van procedures en van herstelwerk aan bijvoorbeeld tuinen.’ Of de zelfsluitende kering er komt, is nog onzeker. Maar de twee zijn hoe dan ook positief over het proces. Hermsen: ‘Waterschappen zijn volgens mij gewend om knopen door te hakken, er zijn zoveel verschillende belangen altijd. En veel burgers zijn geneigd te denken dat een waterschap toch wel z’n zin doordrijft, wat ze ook zeggen. Hier kun je zien waar het toe leidt als partijen in staat zijn een gemeenschappelijke deler te vinden.’ Van den Kroonenberg: ‘Als je je aan de voorkant open opstelt, bespaart dat moeilijkheden achteraf. Het kost eerst tijd en inspanning, maar dat betaalt zich terug.’
Het Waterschap wil graag de discussie over waterschapsonderwerpen stimuleren. Vandaar deze nieuwe rubriek: Tegengeluid. Bent u een dwarsdenker of heeft u een sterke mening over onderwerpen die de waterschappen aangaan? Neem dan contact op: redactie@hetwaterschap.nl.
