Tekst Marc Notebomer Beeld Shutterstock
Tegengeluid
Hoezo verdriet?
Met verbazing las Johan Raap het artikel over de herziening van de Europese Richtlijn Stedelijk Afvalwater in Het Waterschap van maart. Een van de conclusies in het artikel is dat het principe van “de vervuiler betaalt” weer terug is van weggeweest, tot verdriet van het bedrijfsleven. Dat laatste is onzin, aldus Raap.
Er zijn ook bedrijven die het water zelf zuiveren, wat gepaard gaat met forse kosten
Johan Raap is lid van het algemeen bestuur van waterschap Aa en Maas, fractie geborgd. Hij zou de genoemde conclusie graag in een ander licht willen plaatsen. Raap: ‘Het Nederlandse bedrijfsleven heeft het beginsel “de vervuiler betaalt” altijd gesteund. Er is voor zover ik weet geen enkele aanleiding om te denken dat deze steun er anno 2022 niet meer zou zijn. Onze bedrijven betalen een aanzienlijk bedrag voor de zuivering van hun overtollig proceswater aan de waterschappen. Deze zogenoemde zuiveringsheffing is gebaseerd op het principe “de vervuiler betaalt”. Er zijn ook bedrijven die het water zelf zuiveren, wat uiteraard ook gepaard gaat met forse kosten. Nergens ontvang ik signalen over problemen met dat principe.’
‘Het Nederlandse bedrijfsleven heeft het beginsel “de vervuiler betaalt” altijd gesteund’
Onnodige zuivering Natuurlijk geven bedrijven ook weleens hun mening, aldus Raap. ‘Zo zijn we soms erg verbaasd dat veel kosten worden gemaakt voor het ontvangen van veel hemelwater, dat gemeenten blijkbaar gratis in het gemeentelijk riool mogen lozen: de onnodige zuivering van hemelwater is verantwoordelijk voor ongeveer 40 procent van de exploitatiekosten van een RWZI.’ ‘Uiteraard snappen we dat dit een gevolg is van keuzes die gemaakt zijn in het verleden. Bij een volgende aanpassing van het belastingstelsel van de waterschappen zou de logica daarvan wat ons betreft nog eens tegen het licht moeten worden gehouden.’ In het artikel wordt ook gesteld dat slib dat wordt uitgereden op het land niet altijd schoon is. Raap over zegt hierover: 'Dit moet volledig gaan over rioolwaterzuiveringsslib, dat wat betreft herkomst heel wat anders is dan bijvoorbeeld aerobe biomassa (zuiveringsslib) van primaire Agrobedrijven. Rwzi-slib uitrijden naar onze akkerbouw is niet circulair, simpelweg omdat de kwaliteit niet geborgd is. Zo komen er inderdaad PFAS, medicijn- en drugsresten in voor, maar ook microplastics. Die laatste vervuilende categorie wordt vooral veroorzaakt door de burger die het zich kennelijk permitteert om van alles in het vuilwaterriool te gooien via sanitair en straatkolk. Tot verdriet van mij als betrokken burger.’
Het Waterschap wil graag de discussie over waterschapsonderwerpen stimuleren. Daarom begint de redactie met een nieuwe rubriek: Tegengeluid. Bent u een dwarsdenker of heeft u een sterke mening over onderwerpen die de waterschappen aangaan? Neem dan contact op: redactie@hetwaterschap.nl.