Tekst Jelle van der Meulen Beeld Hanneke Kloosterboer
Safety first...
Of toch biodiversiteit?
Hanneke Kloosterboer is eind vorig jaar vierde geworden in de Publiek Denken Top 100 Ambtenaar van het Jaar-verkiezing. De beleidsadviseur waterveiligheid bij waterschap Aa en Maas maakte indruk met haar passie voor de waterwereld. Veiligheid en biodiversiteit zijn een belangrijke focus in haar werk. ‘Breng je die twee samen, dan ontstaan uitdagingen maar ook kansen.’
Hanneke Kloosterboer: ‘Dat mensen hun waardering uitspreken voor het werk dat je doet, is natuurlijk fijn’
Een aantal jaren geleden zat Kloosterboer op het werk niet zo lekker in haar vel. Dus ging ze vrijwillig wilgen knotten, om fysiek bezig te zijn, de zinnen even te verzetten en tegelijkertijd een steentje bij te dragen aan natuurherstel. ‘Maar wacht eens even, dacht ik toen: als adviseur waterveiligheid werk ik met 110 kilometer aan dijk, met taluds van 10, 15 meter breed! Daar kun je pas echt stappen zetten om de biodiversiteit te verbeteren.’
‘Hoe leef je duurzaam samen met bever en das?’
Kaal maaien
Samen met collega’s besloot ze het maairegime op de dijk aan te passen. In plaats van de hele dijk in een keer kaal te maaien, gebeurt dat nu in fases, waardoor insecten altijd over schuilplaatsen en voedsel kunnen beschikken. Kloosterboers belangrijkste taak is weliswaar om de huidige dijk zo sterk en stabiel mogelijk te houden. ‘Maar tegelijkertijd wil het waterschap de biodiversiteit stimuleren,’ vertelt ze. Breng je die twee opgaven samen, dan ontstaan uitdagingen, maar ook kansen.’ Er zijn volgens Kloosterboer veel bevers en dassen in het gebied, die holen graven in de waterkeringen en daarmee de dijk verzwakken. ‘Dus kijken we: hoe kun je de omgeving zo inrichten dat je duurzaam met hen kunt samenleven met bever en das? Door hoogwatervluchtplaatsen aan te leggen en natuurrijke plekken te maken voor hun territoria, kom je best ver.’
Waardering De jury van de Top 100 roemde Kloosterboer om haar brede, integrale blik op maatschappelijke vraagstukken. Ze werd vierde, maar door alle leuke reacties voelde het voor Hanneke Kloosterboer net alsof ze had gewonnen. ‘Dat mensen hun waardering uitspreken voor het werk dat je doet, is natuurlijk fijn.’ Ze knipoogt: ‘Dat krijg je meestal alleen te horen als je van baan bent gewisseld of bent overleden. Het was heel bijzonder om mee te maken.’