Tekst Jelle van der Meulen Beeld Hoogheemraadschap van Delfland
Delfland is de BOB
Tekst Jelle van der Meulen Beeld Hoogheemraadschap van Delfland
Delfland is de BOB
Het hoogheemraadschap van Delfland kiest voor bestuurlijke vernieuwing. Dijkgraaf Piet-Hein Daverveldt: ‘Als overheidsorganisatie moet je continu bezig zijn met leren en verbeteren. Ons doel? Beter bestuur!’
Na de verkiezingen van 2019 was het nieuwe bestuur van het hoogheemraadschap van Delfland het over één ding eens: het moest anders. ‘Er was onvrede over het bestuurlijke besluitvormingsproces,’ zegt Piet-Hein Daverveldt. ‘Voorheen liepen het verzamelen en bespreken van informatie, het “vellen van een oordeel” en het komen tot een besluit door elkaar heen. Hierdoor leken veel discussies in het algemeen bestuur op een herhaling van zetten die al in commissies hadden plaatsgevonden.’
BOB-model Implementatie van het zogenoemde BOB-model en nieuwe vormen van communicatie en participatie moesten uitkomst bieden. Daverveldt: ‘BOB staat voor beeldvorming, oordeelsvorming en besluitvorming. Dat zijn de drie fases van een besluitvormingsproces. Door deze van elkaar te scheiden, kun je dat proces stroomlijnen.’ In de eerste fase wordt ervoor gezorgd dat alle partijen zich een goed beeld kunnen vormen van waar het voorstel nu echt om gaat. ‘De kwaliteit van de oplegnotitie is essentieel. Is deze zelfstandig leesbaar en bevat het alle informatie om tot een oordeel te kunnen komen? Wanneer er technische vragen zijn, dan stellen we die nu bij voorkeur schriftelijk en van tevoren.’ In de fase van de oordeelsvorming wordt de informatie besproken om samen tot een politiek oordeel te komen. ‘Dan komen de politieke vragen aan bod en zoeken de VV-leden in het debat de ruimte om het besluitvormingsproces te beïnvloeden,’ legt Daverveldt uit. ‘Aan het einde van deze fase bepalen we of een voorgesteld besluit als hamerstuk of als bespreekstuk moet worden geagendeerd. We hebben geleerd hoe we tijdens de besluitvormingsfase instrumenten als amendementen en moties effectiever kunnen gebruiken om te komen tot een goede politieke afronding van het debat. Zo worden alle stemmen gehoord en kan men tot een goed gewogen besluit komen.’
‘De nieuwe werkwijze is even wennen’
Piet-Hein Daverveldt: ‘Veel discussies in het algemeen bestuur leken op een herhaling van zetten’
Betrokkenheid vergroten In aanvulling op het BOB-model worden commissievergaderingen niet langer voorgezeten door leden van het dagelijks bestuur, maar door algemeen bestuursleden van partijen die niet in het dagelijks bestuur zijn vertegenwoordigd. ‘Dat vergroot de betrokkenheid van alle partijen. Dat is des te belangrijker bij een gezamenlijk bestuursakkoord waarbij het dagelijks bestuur alle fracties vertegenwoordigt.’ Verder is een nieuwe commissie in het leven geroepen die alle planning- en controledocumenten integraal bespreekt. ‘Daarmee werken we gestructureerder en efficiënter.’ Hier en daar was het wennen aan de nieuwe werkwijze. Het algemeen bestuur moest opnieuw nadenken over hoe invulling te geven aan haar rol als kadersteller en controlerend orgaan. ‘Hoe focus je op de “waarom”- en de “wat”-vragen bij bestuurlijke besluiten en minder op wijze van uitvoering,’ legt Daverveldt uit. ‘Dat is waardevol, maar ook best lastig.’ De invoering van het BOB-model bij het hoogheemraadschap van Delfland is absoluut een verbetering, maar het proces van vernieuwing en verbetering houdt nooit op, meent Daverveldt. ‘We zijn echt niet volleerd. Het is een verbeterproces, waarin je leert door te doen en elkaar aan te spreken wanneer iets vatbaar is voor verbetering. Daarbij spelen we op de bal, en niet op de man of vrouw: het gaat om de inhoud. Daar zijn we veel beter in geworden en dat zou ook de kern moeten zijn van iedere overheidsorganisatie: continu bezig zijn met leren en verbeteren.’