Tekst Harmke Berghuis

Beeld Robert Aarts

Meelopen met... manager bedienen en lid coronacrisisteam Marcela Laguzzi

Onzichtbare vijand in het vizier

Volgens Marcela Laguzzi loopt niemand op de zuiveringen gevaar als de normale veiligheidsmaatregelen in acht worden genomen

Brabant was de eerste regio in Nederland die met de coronacrisis werd geconfronteerd. Welke impact had dat op waterschap Brabantse Delta? Marcela Laguzzi, manager van het proces bedienen en lid van het coronacrisisteam, vertelt over haar ervaringen. ‘Hoogwater zien we aankomen. Maar dit heb je zelf niet onder controle.’

Als manager bedienen houdt Marcela Laguzzi zich onder andere bezig met het beheer van de zeventien rioolwaterzuiveringen (rwzi’s) en het beheer van de stuwen en gemalen voor het oppervlaktewater. Tijdens de coronacrisis vormt ze samen met haar collega-MT-leden en een aantal anderen het zogenoemde coronacrisisteam. Dat team houdt zich bezig met alle zaken die te maken hebben met de coronacrisis en het waterschap, zoals veiligheid en de continuïteit van de bedrijfsvoering en communicatie.

Op 27 februari wordt bekendgemaakt dat de eerste Nederlandse coronapatiënt in een ziekenhuis in Tilburg is opgenomen. Dat betekent dat Brabantse Delta al snel met de crisis te maken krijgt. Laguzzi blijft er nuchter onder. ‘Je leert van wat andere landen meemaken. Daardoor hebben we veel tijd gehad om hierover na te denken, de scenario’s voor allerlei situaties lagen klaar. Bijvoorbeeld als 10, 30 of 50 procent van onze mensen ziek zou worden of uitvallen. Of als er eventueel een tekort zou komen aan chemicaliën of een totale lockdown.

Thuiswerken

En dan is het ineens 16 maart en moeten alle werknemers die thuis kunnen werken dat ook doen. Ook Laguzzi brengt het merendeel van haar tijd thuis door. ‘Het is spannend en raar. Je bent gewend te praten met iedereen en plotseling zit je achter je computer en verloopt het contact via je scherm. Dankzij Zoom, Teams, Skype enzovoort kun je heel veel delen, maar het is anders. Iedereen moet het leren, maar na een tijdje werkt het perfect. Vergaderingen zijn veel beter gestructureerd en we besparen veel kilometers in de trein of in de auto.' 'Diepere gesprekken zijn moeilijker. Normaal ga ik in op lichaamstaal, maar dat kan niet via de telefoon of een beeldscherm. En het is een periode waarin je moet omgaan met onzekerheden. Je wilt mensen geruststellen en tegelijkertijd hun gevoelens van onrust serieus nemen. Dat vond ik wel pittig. Het is een groot leermoment.’

Niet op alle rwzi's van waterschap Brabantse Delta zijn voldoende mondkapjes aanwezig

Onrust op de zuiveringen

Spannend was het bijvoorbeeld toen het RIVM een nieuwsbericht uitbracht dat het coronavirus in het rioolwater was aangetroffen, onder andere op de rwzi Kaatsheuvel. Laguzzi: ‘Dat was te verwachten, maar het is toch confronterend. Collega’s reageren heel verschillend op het nieuws. Sommige medewerkers op de zuiveringen zijn bezorgd: kan ik het coronavirus via rioolwater krijgen? Tot nu toe zijn er daarvoor geen aanwijzingen. STOWA en het RIVM onderzoeken dit. In het rioolwater zit altijd een of ander virus. De medewerkers zijn getraind om daarmee om te gaan.’

Daardoor kan het werk op de zuiveringen ook doorgaan. Er gelden namelijk standaard strenge regels op de zuiveringen. ‘Door dit nieuws zijn de medewerkers extra doordrongen van het belang van persoonlijke beschermingsmiddelen,’ meent Laguzzi. ‘Onze instructies zijn: volg de hygiënevoorschriften van het RIVM en bewaar afstand. En blijf werken volgens het strenge protocol dat altijd al op de zuiveringen geldt.’

Er komen wel extra maatregelen. ‘Externen mogen nog wel naar de zuiveringen komen voor noodzakelijke reparaties, maar ze mogen geen contact hebben met onze medewerkers. Er is een aparte ruimte met koffie en er is een aparte wc voor hen gereserveerd. Zo beschermen we onze mensen en onze gasten.’

‘Het werk gaat
door maar wel
een tikkie trager’

Rustoffensief

Ook Laguzzi bezoekt verschillende zuiveringen. Ze noemt het een “rustoffensief”. ‘Dat doe ik alleen als het echt nodig is, want ik wil niet bijdragen aan de verspreiding van het virus. Op de locaties luister ik naar de zorgen die er leven onder de medewerkers en probeer ik antwoord te geven op hun vragen. Ik benadruk daarbij het belang van de persoonlijke veiligheidsmaatregelen. Rond Pasen laat ik een spoor van paaseitjes achter om de zware tijden te verzoeten.’ Is ze zelf niet bang om besmet te worden? ‘Niemand bij de zuivering loopt gevaar als we de normale veiligheidsmaatregelen in acht nemen. Daarom is het wel belangrijk dat er voldoende mondkapjes en andere beschermingsmiddelen zijn.’ En daar wordt het even hectisch. ‘Niet op al onze zuiveringen hebben we voldoende mondkapjes. Met spoed plaatsen we bestellingen en roepen we de hulp in van de Unie van Waterschappen en de veiligheidsregio.’ Gelukkig krijgt die oproep snel gehoor en wordt de voorraad aangevuld. Het werk blijft doorgaan.

Normaal werk

Als manager bedienen houdt Laguzzi zich niet alleen bezig met de zuiveringen. Er zijn allerlei grotere en kleinere “incidenten” die ze op moet lossen. ‘Bijvoorbeeld onrust bij de peilbeheerders, als op een avond het systeem voor online bedienen van onze gemalen en stuwen eruit ligt en veel foutmeldingen geeft. De peilbeheerders moeten ’s nachts uit bed komen om de storingen te verhelpen. Ik ben ict dankbaar dat ze, ondanks de coronacrisis, alles in rap tempo hebben verholpen' 'Verder zijn de effecten van de crisis op onze processen en financiën zichtbaar gemaakt. De grote vraag is of projecten straks nog door kunnen gaan: wat gebeurt er als we veel moeten uitstellen? Ons waterschap heeft begrip voor bedrijven en particulieren die belastingen later betalen, maar we moeten vanzelfsprekend ook op onze eigen financiële gezondheid en liquiditeit letten.’ En dan is er nog zoiets als het “normale” werk. ‘Zo hebben er bijvoorbeeld digitale selectieprocedures plaatsgevonden. Op 1 mei start een nieuwe collega. Maar ja, hoe ga ik die inwerken? Dat wordt wel een uitdaging in deze tijden. Andere, reguliere vergaderingen zijn onwerkelijk voor me. Ik vraag me regelmatig af: waarom maken we ons nog druk over sommige onbenulligheden?’

Verdriet

Voor de medewerkers van waterschap Brabantse Delta is het een heftige tijd. Gelukkig heeft het waterschap op het moment van dit interview geen doden te betreuren, maar velen verloren familieleden of vrienden. Dat leidt tot verdriet en zorgen. ‘Medewerkers vragen naar duidelijke instructies en prioritering van het werk,’ zegt Laguzzi. ‘Sommige van hen spreek ik telefonisch. Ook stuur ik e-mails waarin ik mijn waardering uitspreek voor hun werk en een oproep doe om goed op elkaar te passen en de maatregelen in acht te nemen.’ Laguzzi benadrukt hoe trots ze is op haar collega’s. ‘Ze zijn gecommitteerd, werken door en komen met ideeën. Dat is heel mooi. Er is enorm veel aandacht voor alle mensen die thuiswerken, maar die aandacht moet er ook zijn voor de collega's die op locatie werken, bijvoorbeeld op de waterzuiveringen. Het werk van het waterschap gaat immers 24/7 door.’

Er moet ook aandacht zijn voor de mensen die op locatie werken

Gek

Hoe verhoudt de coronacrisis zich volgens Laguzzi tot andere crises waar het waterschap mee te maken heeft gehad? ‘Dit is iets wat je zelf niet onder controle hebt. Je leeft in onzekerheid en weet niet hoelang het duurt. Hoogwater zie je aankomen, het duurt een paar dagen en dan is de rust teruggekeerd. Bij een lozing repareer je de schade en ga je verder. Wij zijn de experts daarin. De coronacrisis is anders, we hebben te maken met een onzichtbare vijand.’ Toch is het waterschap niet in crisisstand. En dat klinkt eigenlijk gek. Laguzzi verklaart: ‘We doen gewoon ons werk, alleen gaat het een tikkie trager. Ook het werk op de zuiveringen gaat gewoon door. De continuïteit van wat we doen is nooit in gevaar geweest.’

image

Gerelateerde artikelen

Deel dit artikel