Lichtpunt

Tegen crises zijn waterschappers wel opgewassen. Sterker nog, van velen gaat het hart sneller kloppen als er storm op komst is en de vrijwillige dijklegers moeten worden opgetrommeld. Wie kent het schietgebedje van de dijkgraaf niet? ‘Geef ons heden ons dagelijks brood, en af en toe een watersnood.’ Natuurlijk moeten we die uitspraak niet letterlijk nemen. Die les hebben we wel geleerd na die ene, heel grote watersnoodramp van 1953. Dát was de laatste keer dat er slachtoffers te betreuren waren bij een watergerelateerde ramp in Nederland. Het schietgebedje is wel een uiting van de wens van waterschappers om aan Nederlanders te kunnen laten zien dat het werk dat ze doen misschien niet in ieders ogen “sexy” is, maar wel essentieel voor ons allemaal. Af en toe een – kleine – crisis zou daarbij wellicht kunnen helpen? Maar dan. Dan opeens is er een crisis, die veel onverwachter is dan storm en springtij. Een crisis met ongekende kracht. Onzichtbaar, maar met grote gevolgen, die ons allemaal overvalt. Ook de wereld van ons waterschappers staat op zijn kop. Het coronavirus treft iedereen hard. In de eerste plaats de collega’s die geconfronteerd worden met ziekte en overlijden. We worden er stil van. Vele waterschappers werken opeens noodgedwongen thuis. Zo goed en zo kwaad als dat gaat, proberen ze om te gaan met een nieuwe werkelijkheid. Andere collega’s werken ondanks alles juist door op locatie, omdat hun werk fysieke aanwezigheid vereist. Om de rioolwaterzuiveringen draaiende te houden. Om het waterpeil te blijven sturen. Om de dijken te blijven inspecteren en verstevigen. En ga zo maar door. Dat is vanzelfsprekend. En tegelijk onmisbaar. De thuiswerkende collega’s spreken hiervoor hun waardering en bewondering uit. En dat is wat bij de waterschappen opvalt: de onderlinge solidariteit. De waardering voor elkaar. Het gevoel dat menselijke verbinding en er voor elkaar zijn sterke waarden zijn. We missen onze collega’s en onze werkplek. Zelfs de kantoortuinen. Zelfs de reistijd naar het vergadercentrum in Amersfoort. Waterschappers hebben veel technische kennis, maar bovenal veel passie voor hun werk en plezier in samenwerken. Het gaat niet om de rol die je hebt binnen het waterschap, of welke status die met zich meebrengt, maar om de relatie die je hebt met anderen. Het zal nog lang duren voor we deze crisis echt te boven komen. En hoe en met welke gevolgen, is ook nog een vraag. Laat de weerbaarheid, betrokkenheid en solidariteit van ons waterschappers onderling een lichtpunt zijn. Judith de Jong, vormt samen met Jane Alblas de hoofdredactie

MELD U NU AAN VOOR EEN ABONNEMENT OP HET WATERSCHAP Wilt u Het Waterschap ontvangen? Meld u nu aan. U ontvangt Het Waterschap 4 keer per jaar in print en/of online als e-zine. Werkt u voor een overheid of publieke organisatie, dan is een abonnement gratis.